yazmaya, hatırlamaya geldim. geçen günleri, uykusuz geceleri, anlamsız kahkahaları, hüzünlü bakışları hatırlamaya geldim. reenkarnasyon şayet gerçek olsaydı önceki hayatımda yaralı bir güvercin olmalıymışım. yaramı saran olmamış, bir köşede güçsüz kalıp ölümü beklerken herkesin beni görmemesini benim yanlış yerde yaralanmama sebep bulmuşum. bu da benim hastalığım.
ne doğru sayılırdım ne de büsbütün eğri. benim problemim tam da buydu. yaşamak denilen eylemi matematik problemlerine benzeterek doğru sonuca ulaşmaya çabaladım. bulduğum sonuçla yaşamaya mecbur kaldıklarım birbirinden farklı olunca kendimi karanlığın ortasında buldum.
bu yazıyı noktaladığım gibi hayatımdaki belli başlı konuları da sonuca erdireceğim. son altı senede çok fazla şey deneyimledim. ne yapacağımı bilmesem de neleri yapmayacağım konusunda fikir sahibi sayılırım. yeşil başlıklı kızın hikayeleri devam ediyor. 💚